Annapurna Circuit Trek & Thorung La Pass op 5416m!

Namaste,

Hierbij het vervolg van onze trekking. Het is weer n enorme lap tekst geworden... Veel WOG plezier ermee ;)

Dag 8, zondag 3 november:
Eerst met zijn allen ontbeten om vervolgens naar t meer te wandelen. Hier een groepsfoto gemaakt en afscheid genomen van Brigiet, zij blijft nog n dag in Manang om de omgeving te bekijken en te acclimatiseren. Na nog n stuk samen opgetrokken te zijn hebben we dag gezegd tegen Brad, hij moet n vliegtuig halen dus wil wat verder lopen.

Best pittige, maar korte wandeling vandaag. We hebben 2,5u gelopen en zijn n zo'n 460m gestegen.
In Gusang (3900m) bleven we n nachtje voor onze acclimatisatie.
Gusang heeft twee guesthouses, n waterpunt en that's it!
Als eerste genoten van de mooie omgeving, het ligt echt n stuk mooier dan Manang! Met zijn allen lunchen en daarna n beetje chillen. De was nog gedaan in ijskoud water, maar wel schoon, droog en met n fantastisch uitzicht!!! Samen met Maarten en Alexandra nog n stuk omhoog gelopen, volgens Gautam zouden we dan beter slapen, alsof we slaapproblemen hebben... Blijkt dat je vanwege de hoogte problemen kunt hebben met slapen, wist ik veel... Zoals om t uur wakker zijn en hoofdpijn, gelukkig geen last van gekregen. Wel n beetje hoofdpijn gehad, volgens mij heeft echt elke buitenlander dat.
Naar boven lopen ging best makkelijk. We denken dat we zo'n 150m zijn gestegen. Hier zagen we veel blue sheeps, geen idee waarom ze deze naam hebben gekregen. Ze zijn zeker niet blauw en n schaap zie ik er ook niet in... T is eerder n hertachtig beest. Even lekker zitten genieten van t fantastische uitzicht!!!
Naar beneden lopen was zo gemakkelijk nog niet... Vandaag heb ik voor de eerste keer met n stok gelopen, zeker voor t dalen was t wel makkelijk. Het was errug steil en door middel van de stok heb je toch meer houvast en glij je minder snel uit.
Terug in t guesthouse was t eerst theetijd en daarna was t alweer dinnertime. Na t eten kwamen allemaal kindjes langs om te zingen en muziek te maken, vanwege t festival. De eigenaar van t hostel had hiervoor allemaal kaarsjes in de tuin gezet. Zag er heel gezellie uit!

Dag 9, maandag 4 november:
Na t ontbijt op pad gegaan. Vandaag gaan we zo'n 500m stijgen, ongeveer evenveel als gisteren met het grote verschil dat t wat geleidelijker gaat. We werden vergezeld door n hond hij liep gezellig n heel stuk met ons mee. Op n gegeven moment liepen we over n loopbrug en de hond liep naar beneden, ik dacht dat ie er klaar mee was, neen hoor hij liep waarschijnlijk niet graag over de brug en nam de lange route en was uiteraard eerder dan wij :)
Ons aller lekkerste melk thee gedronken bij deze thee pauze. Hier waren mannen een of ander dobbel spel aan t spelen.
Het laatste gedeelte van de route liep zeer vervelend over allemaal keien.
Onze gids had al gewaarschuwd dat t in Thorung Pedi (4540m) heel druk kon zijn en ze niet hadden kunnen reserveren en zo kwam t dat we vannacht de nacht gingen doorbrengen in de dinningroom.

Ff beetje lezen, eten en nadat iedereen "onze slaapkamer" had verlaten konden we onze bedjes opmaken. Alexandra lag met 6 lagen aan in d'r slaapzak hihi. Echt dat zij uit Siberië komt, daar geloof ik niets van ;) Volgens haar komt Maarten eigenlijk uit Siberië omdat hij altijd in n 't shirt rondloopt terwijl iedereen al meerdere kledinglagen aan heeft!

Dag 10, dinsdag 5 november:
Naar de PAS DER PASSEN, THORONG LA op maar liefst 5416m!!!!!

In t begin van de trekking vroegen we vaak "wordt t vandaag zwaar?" steevast kregen we dan te horen "nee hoor, easy walk". Tot vandaag, deze dag wordt zwaar en begint errug vroeg. En wel om 3u 's morgens... Aangezien we in de dinning sliepen en opdat moment de tafel gedekt moest worden, werden we wakker :s "Gelukkig" mochten wij ook op dit fantastisch mooie tijdstip opstaan. Rond 4u gingen we, met nog vele andere, op pad. Dit is de eerste keer tijdens de trekking dat we tegelijk met zoveel andere wandelaars lopen.
Het was rond de -15 graden, brrrr!!! We waren goed ingepakt, maar ik kreeg op n gegeven moment toch wel last van koude teentjes. Het begin vond ik echt enorm zwaar. Ik weet niet precies wat t was, de hoogte >4540m, t tijdstip, t feit dat ik niet kon zien waar ik heen liep, waarschijnlijk n combinatie van dit alles. Wat wel mooi was is dat als je om je heen keek je n heel spoor van lampjes zag. Keek je omhoog, dan werd je beloond met n waanzinnig mooie sterrenhemel. Daar kon ik vaak genoeg van genieten, wanneer ik na n paar stappen weer op adem moest komen...
Na n uur bikkelen was t theetijd, konden we weer n beetje warm worden en hebben we ontbeten met n mars.
Na weer n uur gestaagd omhoog gelopen te zijn werden we beloond met n heerlijk warme thee. Het was buiten zo koud dat de slang van mijn platypus bevroren was, erg vervelend... Dit is tot nu toe t enige waar we niet goed op waren voorbereid.
Met licht liep ik beduidend fijner, kon ik voor mezelf makkelijker doelen stellen, ook al lagen deze helemaal niet ver, t is toch fijn om ze te hebben ;) Ik denk dat ik in heel mijn leven niet zo vaak tot 4 heb geteld als vandaag hihi
In t begin zijn geen foto's gemaakt, daar was de temperatuur niet na... Al zou t welk goed excuus zijn voor de honderden pauzes die we nodig hadden!!!

:) WOEHOE :) na 5u hebben we dan ons doel bereikt Thorong La Pass op 5416m!!! Vorig jaar was t hoogte punt 4215m, wat zullen we volgend jaar doen??? ;)

Nu was het uiteraard tijd om foto's te maken en te genieten van de fantastische omgeving. Prachtige besneeuwde bergtoppen van meer dan 8000m :shock:
Nepal heeft 9 bergtoppen van meer dan 8000m. In totaal zijn over heel de wereld 14 pieken van boven de 8000m...

Na de klim kwam n enoooorme afdaling van 1600m! Eerst lekker rustig aangedaan en de tijd genomen om nog meer foto's te maken.
Na n tijdje voelde ik me niet zo lekker, kreeg overgeef neigingen, maar daar bleef t gelukkig bij. Blijkbaar kun je ook laagte ziekte krijgen... Waarschijnlijk heb ik vanwege mijn bevroren slangetje te weinig gedronken.
Besloten om met de stok naar beneden te wandelen en dat was n goed idee, want nu was ik degene die last kreeg van haar knie. Met Maarten ging het allemaal hartstikke goed!
Het was echt veel dalen op n geheven moment was ik er helemaal klaar mee. Helaas moesten we toen nog zo'n 1,5u pffff. Das dan echt mega zwaar!!!
Bij n theehuisje n theetje drinken en proberen iets te eten, maar kreeg niets naar binnen, was nog niet helemaal tiptop...

Eindelijk waren we dan rond 12.00u in Muktinath (3800m). Bizar dat t nog maar net middag was, terwijl je t idee had dat t al avond was.
Kamer gekregen en n heerlijke warme douche genomen :) Tijdens de lunch wel wat gegeten, daarna lekker twee uur in mijn bedje gelegen. Dat hielp erg goed! Beetje chillen en n heerlijk kippetje als avondeten, mmm :)
Naar t hostel gegaan waar Alex en Alexandra zaten, bleek Brad daar ook te logeren! Gezellig zitten kletsen en drinken (appel likeur, vind ik niet lekker, smaakt naar rijstwijn Loes...).
Vanwege t festival liepen ze hier weer door de straten met muziek instrument zoals de triangel en trom, om zo langs alle huizen te gaan en ondertussen te zingen en te dansen.
Afscheid genomen van Alex, Alexandra en Brad, morgen gaat ieder haar weegs...

Dag 11, woensdag 6 november:
Vandaag begonnen we de dag met n bezoek aan n tempel complex. Van te voren had Gautam nog wat offer dingetjes gekocht. In t complex zijn n Boedistische gompa, n Vishnu tempel en de Jwalamai (god van t vuur) tempel te bewonderen. In de laatste brand het eeuwige vuur van Muktinath. De combinatie van aarde, water en vuur maakt dit n heel religieus gebied.
Ze hebben hier overal bellen hangen welke door elke Boedistische/hindoeïstische bezoeker werd geluid. Het complex is echt groot, oud en n beetje vervallen. Dat laatste maakt t niet minder populair...

Eten, drinken en andere meuk wordt vanaf Muktinath te paard naar boven vervoerd.
Wat dat betreft is deze trekking echt heel anders dan vorig jaar in Peru, slapen in guesthouses ipv in tentjes. Eten kunnen we zelf uitkiezen ipv dat het voor ons wordt klaar gemaakt en je eet wat de pot schaft...

Na t tempel bezoek hebben we ontbeten en zijn we op pad gegaan. Vandaag weer "alleen".
De tocht was zeer bijzonder. We liepen door de "woestijn" van Nepal. Echt weer n heel andere omgeving!!! Hier groeide alleen maar struikjes, de bergen zagen er heel anders uit dan tijdens de rest van de trek.
Na de lunch kwamen we in n vallei waar t errug hard waaide. Het had dan ook de toepasselijke naam windy valley :) We liepen over allemaal keien in de rivierbedding, in t regenseizoen is dit echt n mega rivier! Op deze plek kan je naar fossielen zoeken. In vele keien zijn deze waterbeestjes te vinden. Uiteraard hadden wij vandaag niet zo'n geluk... Alhoewel, Goali heeft n steen voor ons bewaard en die moeten we nog splijten, dus wie weet ;)
Onderweg werden we ingehaald door Brad... Saampjes verder gelopen tot Jomsom (2760m). Vanaf hier gaan we met de bus naar Kalopani. Buskaartjes geregeld en te horen gekregen dat we 2u moeten wachten. Gautam wist in welk hostel Brad zou overnachten, daarheen gegaan en onder t genot van wat theetjes de tijd al kletsend gedood.

Deze busrit is te vergelijken met n ritje in n karretje in n pretpark... Ik overdrijf niet! Joke, na 5min was je uitgestapt en gaan lopen!!! De bus chauff reed als n malloot over de weg heen. Als t n normaal geasfalteerde weg zou zijn, dan tot daaraan toe, maar deze weg had enorm veel kuilen, hobbels en bobbels. Soms vloog ik wel n halve meter de lucht in... Passeren kan, maar wel op de millimeter nauwkeurig en dan heb je ook nog die afgrond...
Na twee uur mochten we uit deze attractie stappen!!!
N kamer gekregen in n gezellig hostel in Kalopani (2530m). Zehadden onder de tafel potten staan waar ze kolen in stopten om lekker warme voeten te krijgen, genieten :)
Gekletst met twee meiden, eentje uit Polen en de andere kwam uit Zweden.

Dag 12, donderdag 7 november:
Vandaag zou volgens t eerste plan onze laatste dag zijn van de Annapurna trekking. We zouden eigenlijk met de jeep van Jomsom naar Pokhara gaan. Echter we genieten zo van deze trek, dat we twee extra dagen eraan vast plakken!

We mochten uitslapen, jeej :) Om 8u waren we klaar wakker, das voor mij normaal geen uitslaaptijd, maar hier zeer zekers wel!
Na t ontbijt gingen we weer wandelen. Goutam wil absoluut hier niet in de locale bus stappen, dat vindt ie veel te gevaarlijk. Laatst is n jeep met 14 man naar beneden gestort, iedereen dood...
De weg is ook eerder n dusty offroad met enoooorm veel kuilen, hobbels en bobbels. Uiteraard zijn de meeste stukken maar voor één bus/jeep. Ze hebben wel n mooi systeem. T busmannetje klopt n aantal keer op de bus en dan weet de chauff hoeveel ie nog naar achter, voren, links, rechts kan of hij moet stoppen of doorrijden. Dit is echt millimeter werk, op deze manier heeft de chauff wel n paar extra ogen!
De weg is trouwens nog maar 5 jaar geleden aangelegd. Hierdoor is dit gedeelte van de Annapurna trekking minder populair geworden en nemen veel toeristen voor t laatste gedeelte n jeep of bus.

We liepen gelukkig niet alleen maar over deze weg, dat zou nogal saai zijn... We waren weer echt in de bewoonde wereld terecht gekomen. We liepen door kleine gehuchtjes, hier zijn de huisjes veel minder kleurrijk. Het lijkt hier ook wat armer dan aan t begin van de trail. We zagen wel genoeg van t dagelijks leven. Zo deden veel dames de (af)was, zagen we mensen op t land werken, werden manden gemaakt, vlees gesneden, hout gehakt, etc.
Langs n superrr mooie waterval gewandeld. Het was lunch tijd en laat het restaurant nu t fantastisch uitzicht hebben op de waterval! Mooi plekje om te genieten van de lunch :)

Het plan was eigenlijk om na de lunch een uur met de bus te gaan (de weg is niet veel beter, de afgrond is niet meer zo diep...), maar alle bussen reden omhoog in plaats van omlaag. Één bus is ons gepasseerd en die zat helemaal propvol dus dan maar verder wandelen.
We werden ingehaald door n jeep, bleek Alexandra daar in te zitten. Goutam heeft even gezegd naar welk hostel wij gingen zodat zij daar ook heen konden gaan. Na ruim 24 km kwamen we aan in Tatopani (1190m). Snel even douchen om vervolgens te genieten van de hot spring :) Echt HEER-LIJK!!! Zo'n 50 graden direct uit de bergen. Mijn spiertjes vonden dit ook zeer prettig :)
Samen met Alexandra 's avonds gegeten en nog gezellig zitten kletsen.

Dag 13, vrijdag 8 november:
Vandaag gaan we n zeer groot gedeelte met de bus. Na t ontbijt 5 min lopen en n zitplaats bemachtigen. Das zo makkelijk nog niet het is n echte wie t eerst komt wie t eerst maalt mentaliteit. Gelukkig waren we lekker vroeg en konden we zitten, niet dat je lekker zit, maar t is altijd beter dan staan ;)
De weg is nog steeds zo slecht als gisteren, het enige verschil is dat als we omkukelen we minder diep in t ravijn vallen, dusch...
De chauff reed wel veel beter dan die van eergisteren we werden nu niet zo veel heen en weer geschud.
Bij t busstation in Beli heerlijke momo's gegeten n theetje gedronken en gewacht op de volgende bus. Deze bus is meer n touringcar, veel groter en betere zitplaatsen. De weg is voor t grootste gedeelte geasfalteerd, dus dat rijdt sowieso beter. De binnenkant van elke bus is anders versierd, met vele kleurtjes, slingers en nep bloemen. Verder houden ze van muziek en heel de bus geniet mee. Laatst had de buschauff in NL n keer de radio aanstaan, binnen 5min ging n passagier naar voren om te vragen of ie uit mocht, die kerel zou hier gillend gek worden :lol:
De bus stopt ergens zodat we met zijn allen kunnen lunchen. Wel echt leuk dat omdat we in n locale bus zitten we ook echt in lokale eettentjes terecht komen. Genoten van n noodle soepje en weer verder.

Uitgestapt en n stukje van 4km gewandeld om vervolgens n half uur te chillen en weer in de bus te stappen op weg naar Sarangkot (1592 m). Dit is n plaats boven Pokhara, waardoor je n superrr mooi uitzicht hebt over de stad en t meer.
Met n drankje genoten van het uitzicht. Erg mooi ook om de stad in de nacht onthuld te zien worden. Steeds meer lampjes gingen aan, je kon ook goed n drukke weg onderscheiden waar vele auto's reden.

Dag 14, zaterdag 9 november:
Vandaag voor de ochtend krieken opgestaan. Een stukje naar boven gelopen en gewacht tot de zo'n haar intrede maakt!
Echt waanzinnig mooi uitzicht over de bergtoppen!!! Eerst was t nog donker, vervolgens kregen ze n oranje gloed om daarna mooi wit af te steken tegen de blauwe lucht. Superrr view!!!

Terug gewandeld naar t hostel en lekker ontbeten. Spullen pakken en richting Pokhara (820m). Dit was n stukje van 5,5 km, wel alleen maar dalen. Het liep wel mooi door de bossen. We waten Goali kwijt, bleek hij nootjes te verzamelen. Errug lekker :)
Nog n fotomomentje met zijn allen gehad, want die hadden we nog niet.

In Pokhara aangekomen hebben we eerst op zijn Nepalees Dal Bath gegeten, dat houdt in alleen eten met t rechter handje, geeft weer n extra dimensie aan de lunch ;) Dal is linzen soep en Bath is rijst, de soep giet je over de rijst, verder wordt t bord aangevuld met n groente curry (aardappel, boontjes, wortel), spinazie, chili sausje, 2 gekruide augurken, over t algemeen is t vegetarisch, soms krijg je er kip of vis bij in n lekker sausje.


Daarna stond in t teken van relaxen!
Eerst even n beetje rondgedwaald door t toeristische gedeelte om bij de Barber te eindigen. Maarten was echt toe aan n scheer & knipbeurt. Hij had zich de afgelopen 2 wkn niet geschoren :shock: Niemand deed dat, dat scheelt weer ;)
Daarna hebben we onszelf laten verwennen met n massage, daar waren de spiertjes echt aan toe. Soms was t zelfs pijnlijk, vooral de kuiten hadden t te verduren....

Nog n beetje rondgezworven om neer te strijken op t terras tijdens happy hour. Dat houdt in 2 cocktails voor de prijs van 1, 1 biertje (660ml) voor de helft van de prijs en popcorn. Wat is t leven toch vervelend ;) Bier is hier relatief duur. N gemiddeld hoofdgerecht is rond de 300 Ruppees, 1 biertje is 400 Ruppees!

T was de laatste avond voor Goali en om onze trekking goed af te sluiten gingen we met zijn 4tjes eten. We gingen naar n restaurant waar Nepalese muziek werd gemaakt en dans werd getoond. Wanneer de dansers van t podium waren mochten klanten dansen. Uiteraard moest van Gautam gedanst worden. Goali liep weer rond met ons fototoestel, echt zo grappig om terug te zien. Hij is zelfs de keuken ingelopen om daar foto's te maken :lol:
Errug gezellige afsluiter van de trekking!!!

Maarten en ik zijn ervan overtuigd dat we zonder oefenen best de vierdaagse kunnen wandelen ;)

Bij de weg, als je niet van natuur houdt, kun je deze trip van je bucket list halen :lol:

Liefs,
Maarten & Birgit

@Lieveke, kweet niet of je Marloes d'r reactie hebt gelezen? Zo neen, n porter is iemand die de spullen voor iemand anders draagt. Zo lopen Maarten en ik alleen met n dagrugzak en heeft de porter onze backpack met kleding, toiletzooi, etc. inclusief zijn eigen spullen. Ben zo blij dat we dat hebben uitbesteed :)

@iedereen, thanxxx voor de reacties!!! Leukleukleuk :)